dinsdag 4 maart 2014



Welkom

Op 23 februari 2014 is ons Juultje moeder geworden van 6 pupjes.

Heeft U interesse:

mail 

telefoon 0594 641983

Op de aankondiging kunt U lezen dat het tot grote vreugde van de baas was, maar......waarschijnlijk tot  nog grotere vreugde van Juultje zelf. Deze bevalling had nl. nogal wat voeten in aarde. Hoezo..........
Om het maar gemakkelijk te schrijven.......het schoot niet op. Juul heeft er precies drie dagen over gedaan om haar jonkjes het levenslicht te laten aanschouwen. 
Dat was een buitengewoon vermoeiende bezigheid voor de moeder in spé, maar zeker niet minder voor haar baasje.


Op de foto ziet U Juul toen het karwei eindelijk geklaard was, de vermoeidheid straalt van haar af. Op donderdagavond was al duidelijk aan ons moedertje te zien dat ze last had van de ontsluiting van de baarmoedermond, dus.....nestjesbewaking door middel van een camera, vrijdag was er nog niet veel veranderd, Juul krabde alles bij elkaar wat ze te pakken kon krijgen, keek hulpeloos uit haar ogen en ik  maakte zoveel tijd vrij als ik maar durfde te maken zonder de andere dieren hier tekort te laten komen om bij haar te zijn. Zo gingen we de vrijdagnacht in. Geen enkel schot in de zaak, zodat ik begon te twijfelen of ik de dierenarts niet zou inschakelen. Juul stond voor 27 februari op de kalender en ik heb natuurlijk wel onderhand 43 jaar ervaring, maar mijn tenen  werden wel hoe langer hoe krommer in de schoenen. De vrijdagnacht heb ik de hele nacht gewaakt bij onze kraamhond en zaterdagmorgen was er nog niets. Goede raad was duur, wel of geen dierenarts. Na even haastig een kop koffie gedronken te hebben kwam ik bij een slapende Juul terecht en zo zijn we weer min of meer de dag door gekomen. Er was geen perswee te zien en we hadden volgens de kalender nog een paar dagen de tijd, dus weer een slapeloze zaterdagnacht. 
Eindelijk, zondagmorgen, ik was even bij de andere honden en kwam terug bij Juul en..............ja hoor, de eerste pup was geboren. Een zucht van opluchting. Maar......het werd weer een lange bevalling.........'s avonds om half 8 had Juultje een nestje met 6 pupjes, allemaal levenslustig en verder zag alles er heel normaal uit. 
Ik heb nog nooit een moederhond een paar uur zo diep zien slapen, maar na een lange slaapdag, was ma er weer helemaal bovenop. Helaas was het kleinste pupje toch niet levensvatbaar en stierf na 2 dagen. Dan lijkt het net of de pupjes wel drinken, maar dan krijgen ze toch net niet genoeg biest binnen om te overleven. Dat is bij honden niet abnormaal. De eerste week zijn de pups het meest kwetsbaar en dan valt er nog weleens een pupje af. U zult dan wellicht denken, zo'n klein hondje kan je dan toch wel even bijvoeden. Helaas kan dat bij kleine hondenrassen zoals kooikers niet, dan zou ik de moeder moeten melken en dat resultaat is eigenlijk nihil en de pup moet!! biest om immuun te zijn voor allerlei kwaaltjes, in het begin krijgen de pups deze immuniteit van de moeder mee via de eerste melk (biest).

En hier ziet U de 5 zeer gezonde pupjes . de foto is op 3 maart gemaakt. 1 reutje en 4 teefjes. 

                      





Inmiddels is Juultje al lang vergeten dat ze zo'n langdurige bevalling had en scharrelt ze tussen het zogen door weer op haar gemak rond ons huis.

Eens even kijken of er wat te eten valt, je weet het maar nooit als de baas bij het aanrecht staat. 






Zoals U ziet wonen wij in de outback van Nederland. Ook in ons kleine landje zijn nog schaars bewoonde gebieden. Onze honden kunnen altijd los. Hebben ze geen probleem mee.

wandeling klaar, het is weer puppentijd volgens moeder. "Wie laat mij er in"?                               






Natuurlijk hebben de pups ook een vader......even voorstellen? Radbout, inmiddels een heer op redelijke leeftijd, maar hij weet nog best waar Abraham de mosterd haalt. 


Radbout is zoals U kan zien een buitengewoon attente hond, Hij is er voor de baas en houdt van mensen. Hij heeft een prachtige kleur ( geërfd van moeder Cleopatra, die natuurlijk niet voor niets die naam had). Deze kleur erft ook Radbout weer door, dat prachtige diepe rood.



Zowel Radbout als Juultje zijn dna onderzocht op de erfelijke ziekten van von Willebrand en ENM. Uit deze combinatie kunnen geen lijders aan deze ziekte geboren worden.

Wilt U meer informatie wat er zoal met de pups meegaat naar de nieuwe baas kunt u 

hier 

aanklikken.

Met de pups gaat het uitstekend en de volgende keer krijgt U weer foto's en informatie over de pups.

8 maart puppentijd.

Vandaag van alle pups een aparte foto zodat U ze goed kunt zien, eerst de dames.

De eerste twee meisjes, de pupjes zijn vandaag 13 dagen oud, de oogjes gaan langzaam open, maar ze zien en horen nog niets, dat duurt nog even. Achter een platen ( vlekken) hondje, voor een half mantelhondje, zo noemen wij dat, het is net of ze een half manteltje aan heeft.


De zwaarste pup uit het nestje, dat kan volgende week wel weer anders zijn. Het geboortegewicht van dit nestje lag om de 180 graam, de pups zijn dan niet zo erg groot, maar.....wel gezond.



Zoals U kunt zien zijn de neusjes nog roze, die worden allemaal zwart. 






U ziet de pups zijn nog erg jong, eigenlijk slapen ze tijdens het fotograferen min of meer door. Dat is over een paar weken wel anders.









De volgende twee dames.






Deze kleine meid wist al een beetje wat poseren is.






De schaal van de weegschaal lijkt nu nog heel groot, over een paar weken passen de kleintjes er eigenlijk niet meer in.










En dit noemen we dan een hele mantelhond, als ze volwassen is is het net of ze een mantel aanheeft. 







En dan last but not least, het reutje. 











Ook nog even op de weegschaal.....








Daar was hij dan. Alle pups groeien voorspoedig en zullen nog even wat ouder moeten worden.Ze  liggen nog lekker te slapen en te slurpen. Straks komt er meer activiteit.






23 maart 2014.

En..........daar is de activiteit dan. De pups zijn inmiddels verhuisd naar een veel grotere mand, zodat ze uitgebreid kunnen oefenen op het lopen, want ze hebben inmiddels uitgevonden waar die stokjes voor dienen.

Daar zijn ze dan weer, in de loopmand. Ze staan al lekker op hun beentjes. 











28 dagen oud, al klaar voor een spelletje.








De mand is wel lekkere groot maar........zou er nog wat meer zijn dan een mand?






Bijschrift toevoegen

Jawel, er zijn ineens zomaar twee bakjes bijgekomen. Natuurlijk moet je daarmee wat als pup, maar wat????? 











Er is er al één die het licht ziet, nou ja..........die wat proeft, dat is wat anders dan de tepel van mama Juultje, dit kan je uit zo'n bakje pakken en dan doorslikken en het smaakt nog lekker ook. Het bakje links is voor het wassen van de voetjes??


Lekker alles voor mezelf.










Met zijn tweeën is ook leuk. 











Allemaal??






speelgoed?
Zoals U ziet krijgen de pups in dit geval geen papje als start. Het zijn flinke dames en een heer en daarom heb ik besloten om meteen met de kleinste maat pupvoer te beginnen. Mama Juultje is ook een stevige dame met melk in overvloed zodat we het melkprogramma overslaan. 



Mama Juul kijkt toe of haar kinderschaar hun best wel doen . Bij Juultje is dit geen probleem. Er zijn ook weleens moeders die vinden dat zij eerst alles! op moeten eten, omdat ze het toch niet zo leuk vinden dat de kinderen aan het eten zitten.  Gelukkig is er dan nog een baas, die dan weer met een bakje voer aan komt lopen en ma is echt wel een keer verzadigd en komen gelukkig toch de kinders nog aan bod. Een andere oplossing is om moeder even uit te laten terwijl de kinderen eten,  het is maar waar je voor kiest, bij mij mogen ze eten wanneer ze zin hebben en het is gebleken dat de volwassen honden er niet dik van worden, ze krijgen zoveel beweging dat ze wel slank genoeg blijven.

Kortom, het gaat uitstekend met de jongelingen, morgen de tweede wormkuur en.........als het weer het toelaat even een heel klein eerste uitje op het lentegras.


2 april 2014. 

Het eerste uitje lentegras is inmiddels alweer verleden tijd.


De eerste keer natuurlijk achter de hekjes, tijgertje op de achtergrond, die belangstellend toekijkt.






Maar al gauw wordt het hekje open gedaan en dan is het feest compleet, de pups dartelen dat het een lieve lust is, genieten voor baas en hond.
Maar, de kinders zijn 38 dagen oud en dan ben je toch nog net niet toe aan een marathon.



En dan komt het ware gezicht van het ras kooikerhondje om de hoek kijken. U ziet dat ik de pups allemaal tegelijk loslaat, we hebben een boel ruimte om het huis, het grut heeft de mogelijkheid alle kanten uit te vliegen, echter..........dat gebeurt niet. Kooikerhonden zijn "mensen" honden. Ze houden van mensen en zijn altijd in hun buurt zonder zich op te dringen.



" hè, wat???? opdringen??, wat is dat, dat doen we toch niet, we zorgen dat we lekker dicht bij het baasje blijven, lekker veilig. Beste kijkers troost U, dat de pups in broek proberen te kruipen is maar tijdelijk. Maar de kooiker is ontegenzeglijk een mensenvriend en dat! blijft hij.

Lekker met de baas meescharrelen. dat is ook één van de redenen dat dit hondje zo geschikt is voor de eendenkooi. Stilzwijgend blijft hij bij het baasje, wat nu juist de bedoeling is. Het zit in de genen.


De jongelingen worden groot, volgende week de dierenarts en dan komt langzamerhand het einde van het nestleven in zicht en mogen de peuters het eens gaan proberen in de grote wereld, die vol met mensen en andere diersoorten bevolkt is.
Trouwens, ziet U wel dat de pupjes al flink zijn doorgekleurd naar het rood.

Wordt vervolgd.